Οι κανόνες και οι αρχές που καθορίζουν την ηθική συμπεριφορά των ψυχοθεραπευτών, αποτελούν προσωπική επιλογή τους, όπως ισχύει και για τους υπόλοιπους πολίτες, εκτός εάν αυτοί οι κανόνες και οι αρχές υπονομεύουν την εκπλήρωση των επαγγελματικών τους υποχρεώσεων ή μειώνουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην ψυχοθεραπεία και τους ψυχοθεραπευτές. Όσον αφορά στη συμπεριφορά τους, οι ψυχοθεραπευτές πρέπει να δείχνουν ευαισθησία στους κυρίαρχους κοινωνικούς κανόνες και στο πιθανό αντίκτυπο που θα είχε η συμμόρφωση ή η απόκλιση από αυτούς, στην αποτελεσματικότητά τους ως ψυχοθεραπευτών. Οι ψυχοθεραπευτές πρέπει επίσης να λαμβάνουν υπόψη τους το πιθανό αντίκτυπο της δημόσιας συμπεριφοράς τους στη δυνατότητα των συναδέλφων τους να ασκούν τα επαγγελματικά τους καθήκοντα.

Κατά την παροχή υπηρεσιών, οι ψυχοθεραπευτές διατηρούν τα υψηλότερα κριτήρια άσκησης του επαγγέλματός τους. Δέχονται την ευθύνη για τις συνέπειες των πράξεών τους και καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια διασφάλισης της κατάλληλης χρήσης των υπηρεσιών τους. Αποφεύγουν σχέσεις που μπορεί να περιορίσουν την αντικειμενικότητά τους ή να δημιουργήσουν μία σύγκρουση συμφερόντων.

Oι ψυχοθεραπευτές δεν πρέπει να εμπλέκονται, ούτε να ανέχονται απάνθρωπες πρακτικές ή πρακτικές που οδηγούν σε παράνομες ή αδικαιολόγητες πράξεις όπως διακρίσεις βάσει φυλής, σωματικής αναπηρίας, ηλικίας, φύλου, σεξουαλικής προτίμησης, θρησκείας ή εθνικότητας.

Η διατήρηση υψηλών κριτηρίων επάρκειας είναι μια ευθύνη που συμμερίζονται όλοι οι ψυχοθεραπευτές για το συμφέρον του κοινού και του επαγγέλματος συνολικά. Οι ψυχοθεραπευτές αναγνωρίζουν τα όρια της επάρκειάς τους και τους περιορισμούς των τεχνικών τους. Παρέχουν μόνον εκείνες τις υπηρεσίες και τεχνικές, για τις οποίες υπάρχει πιστοποίηση ότι τις διαθέτουν, μέσω εκπαίδευσης και εμπειρίας. Οι ψυχοθεραπευτές αναγνωρίζουν την ανάγκη για συνεχιζόμενη εκπαίδευση και προσωπική ανάπτυξη και είναι ανοιχτοί σε νέες διαδικασίες και αλλαγές προσδοκιών και αξιών στη διάρκεια του χρόνου.

Πρωταρχική υποχρέωση των ψυχοθεραπευτών είναι να σέβονται το απόρρητο όποιας πληροφορίας μαθαίνουν από κάποιον, στα πλαίσια της εργασίας τους ως ψυχοθεραπευτές. Οποιαδήποτε πληροφορία μπορεί να αποκαλυφθεί σε άλλους μόνο με την συναίνεση του θεραπευόμενου. Εξαίρεση αποτελεί η ύπαρξη συνθηκών, από τις οποίες θα μπορούσε να υπάρξει κίνδυνος για τον ίδιο το θεραπευόμενο ή για άλλους. Σε περίπτωση ομαδικής θεραπείας, υπάρχει αμοιβαία εμπιστευτικότητα από όλα τα θεραπευόμενα μέλη.

Οι ψυχοθεραπευτές σέβονται την ακεραιότητα και προστατεύουν το «καλώς έχειν» των ατόμων και των ομάδων με τις οποίες συνεργάζονται. Οφείλουν να έχουν πάντοτε επίγνωση των δικών τους αναγκών, περιορισμών ή δυσκολιών, καθώς και της πιθανής σχέσης ισχύος απέναντι σε πελάτες/θεραπευόμενους. Οι ψυχοθεραπευτές κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να αποφεύγουν τους διπλούς ρόλους, που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την κρίση τους ή να αυξήσουν τις πιθανότητες εκμετάλλευσης. Δεν αναλαμβάνουν στενούς φίλους, συγγενείς, υφισταμένους ή συνεργάτες και δεν παρέχουν υπηρεσίες σε άτομα με τα οποία διατηρούν ή διατηρούσαν στο παρελθόν ερωτική σχέση.

Κατά την έναρξη της θεραπείας, οι ψυχοθεραπευτές οφείλουν να κάνουν γνωστό το θεραπευτικό συμβόλαιο στους πελάτες/θεραπευόμενους. Το συμβόλαιο πρέπει να τους ενημερώνει, για τις οικονομικές τους υποχρεώσεις, το βασικό σκεπτικό της προσέγγισης που κολουθείται, την πιθανή διάρκεια της συνεργασίας, τη δυνατότητα ή μη ανανέωσης του συμβολαίου με νέους στόχους, θέματα εμπιστευτικότητας, ημέρες, ώρες και διάρκεια συναντήσεων, όρους επικοινωνίας με τους ψυχοθεραπευτές εκτός προκαθορισμένων συνεδριών, σχέσεις μεταξύ μελών θεραπευτικών ομάδων, δικαιώματα και όρους διακοπής της συνεργασίας.